W 2013-2014 zmodernizowano wnętrza budynków dostosowując je do współczesnych wymogów ochrony p-poż. Budynek główny wraz z salą gimnastyczną i biblioteką dostosowano do wymagań osób niepełnosprawnych (winda w budynku głównym sanitariaty dla osób niepełnosprawnych w pozostałych budynkach). W ramach modernizacji wymieniono wszystkie instalacje (wod.-kan., c.o. elektryczna i oświetleniowa), wyposażono budynek w monitoring wizyjny oraz instalacje logiczne, wymieniono stolarkę okienną i drzwiową. Dziedziniec przed szkołą otrzymał nową nawierzchnię z kostki betonowej z posypką granitową. Na terenie przy ul Garbary 20 wybudowano: nowoczesne boisko sportowe 20x 30m z nawierzchnią ze sztucznej trawy, szkocznię w dal z rozbiegiem w nawierzchni tartanowej. Budynek sali gimnastycznej wyposażono w nowoczesną wentylację nawiewno-wywiewną oraz podłogę sportową powierzchniowo elastyczną.   

Przedmiotem tegorocznego zadania jest renowacja zabytkowych elewacji budynków przy ul. Cegielskiego 1 oraz Garbary 20 zajmowanych przez placówki oświatowe: VIII Liceum Ogólnokształcące oraz Poznańską Szkołę Chóralną Jerzego Kurczewskiego.

Realizacja zadania obejmuje czyszczenie elewacji ceglanej zabytkowych budynków wraz z uzupełnieniem ubytków, uzupełnieniem wstawek tynkowych. Ponadto wymienione zostaną opierzenia blaszane oraz rynny i rury spustowe dachów budynków dydaktycznych.

Zadanie podzielono na 2 etapy :

• etap I – renowacja budynku A ( główny dydaktyczny LO VIII), budynku B sali gimnastycznej przy ul. Cegielskiego, budynku D sali gimnastycznej przy ul. Garbary 20 – realizacja w roku 2015;
• etap II - renowacja budynku zajmowanego przez Poznańską Szkołę Chóralną – realizacja w roku 2016.

Zakończono etap I realizacji zadania. Zgodnie z umową, 30 października zakończone zostały prace przy renowacji elewacji budynku dydaktycznego, sali gimnastycznej przy ul. Cegielskiego 1 oraz sali gimnastycznej przy ul. Garbary 20. Prace prowadzone były zgodnie z zatwierdzonym projektem technicznym, pod ścisłym nadzorem Miejskiego Konserwatora Zabytków. 18 listopada dokonano komisyjnego odbioru prac - komisja prace odebrała bez uwag. Obecnie prowadzone są prace porządkowe.

Zespół budynków szkolnych wzniesiony został w latach 1902–1904 na tzw. Łąkach Bernardyńskich. Powodem budowy tego zespołu szkół była, wobec zdjęcia ograniczeń fortecznych i intensywnego rozwoju Poznania, potrzeba równomiernego rozłożenia przez Magistrat placówek oświatowych w mieście. Na zespół budynków szkolnych składały się I Volkschule (szkoła ludowa, w obecnym znaczeniu podstawowa, elementarna) dla dziewcząt pod patronatem Johana F. Pestalozziego, wybitnego pedagoga szwajcarskiego, twórcy szkoły ludowej, II Volkschule dla chłopców pod patronatem Comeniusa, czyli Jana Amosa Komenskiego, czeskiego pedagoga z XVII w, twórcy podwalin pod współczesną pedagogikę. Obie szkoły posiadały układ lustrzany ze wspólną salą gimnastyczną i biblioteką, z dziedzińcem przedzielonym płotem. Na terenie zespołu znajdował się także budynek sanitariatów, dom woźnego i dom cesarzowej Wiktorii. Co ciekawe, nazwy ulic, które otaczały szkołę nosiły także imiona ich patronów. Projekt architektoniczny przypisuje się, jako wiodącemu, Felixowi Moritzowi, pracującemu pod kierunkiem Radcy Budowlanego Magistratu, Heinricha Grudera i jego zespołu architektów Karla Roskama, Ottona Meistra i Eugena Seidla.

Elewacje budynków, licowane są cegłą klinkierową, z gzymsami z cegły polewanej lub angobowanej, z detalami wykonanymi w zaprawie mineralnej, nawiązują do gotyku północnoniemieckiego. Budynki i pomieszczenia szkolne były nowoczesne, z łaźniami w suterenach i dużymi jasnymi klasami. W obiekcie zastosowano ogrzewanie ciepłym powietrzem specjalnymi kanałami prowadzonymi w ścianach wewnętrznych. Stolarka drzwiowa płycinowa, częściowo przeszkolona, stolarka okienna drewniana – okna skrzynkowe.

Lokalizacja (pdf): tutaj